ไก่ชนนกแดง Superlid บทที่ 67 "พ่อลูกลงสนาม"

งานมหกรรมไก่พื้นเมืองแห่งชาติครั้งที่ 1 ประจำปี 2556 ณ.จังหวัดพิษณุโลก ในวันที่ 1 มี.ค. เป็นงานใหญ่ที่สุดชองปีที่มีคนพูดถึงกันมากที่สุด เพราะเป็นครั้งแรกของประทเศไทยที่จะมีการจัดงานใหญ่ระดับนี้ กรมปศุสัตว์เป็นแม่งาน แต่ที่เป็นไฮด์ไลท์ของงานที่ทำเอาผมหมายมั่นปั้นมือเตรียมวางแผนข้ามปีกันเพราะว่า มีถ้วยพระราชทานหลากหลายสายพันธุ์มากซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ ถ้วยพระราชทานไก่แดง (นกแดง ทองแดง นกกด ) เจ้า"คุณเพลิง"ถูกดูแลเตรียมความพร้อมต่อเนื่องหลังจากงานประกวดเมื่อเดือน ธ.ค.ที่อุดร (งานนั้นชนะเลิศรางวัลไก่แดงรุ่นนน.เกิน 3.5 กก.) สำหรับงานนี้อีกตัวหนึ่งคือลูกชายของเจ้า"คุณเพลิง"อีกตัวหนึ่งคือเจ้า"เพลิงทอง" เป็นไก่นกแดงอายุ 9 เดือนซึ่งถูกเตรียมความพร้อมล่วงหน้าเกือบ 4 เดือนซึ่งในตอนนั้นมีไก่นกแดงลูกเพาะมีแววอยู่ในเล้ารวม 4 ตัวด้วยกันแต่ทุกตัวโดนไก่นกแดงตัวเมียรุ่นเดียวกันจิกสร้อยและหางจนโกร๋นไปหมด ผมจึงเริ่มจับทั้ง 4 ตัวออกมาครอบสุ่มบำรุง สภาพเจ้า"เพลิงทอง"ในตอนนั้นเป็นอย่างในรูปต่อไป

เมื่อเวลาผ่านไปขนสร้อยขนหางเริ่มงอกให้เห็นความสวยงาม ไก่ที่แยกออกมาพร้อมๆกันถูกคัดออกที่ละตัวทีละตัว จากข้อตำหนิต่างๆที่เริ่มเห็นเมื่อขนสร้อยและหางเริ่มขึ้น จนเหลือตัวที่ดีที่สุดคือเจ้า"เพลิงทอง" รูปด้านล่างเป็นรูปวันที่ 17  ม.ค

ทุกอย่างผ่านหมดตามแบบไก่นกแดงเฉดแดงเพลิงเหลือรอลุ้นว่าหางงงอกมาจะมีหมกขาวหรือเปล่า(ซึ่งจนถึงวันงานก็ไม่มีหมกขาว แต่หางยังไม่สุด) ซึ่งความสวยงามก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆแต่จะขาดก็ตรงน้ำหนักยังน้อยอยู่เพียง3.0กก.เท่านั้น อาจเป็นเพราะด้วยอายุ 9 เดือนหรือเปล่าไม่แน่ใจว่าจะสามารถโตได้กว่านี้หรือไม่ แต่ด้วยเป็นไก่หนุ่มนกแดงตัวที่พร้อมที่สุดในบ้านจึงได้ติดตามพ่อออกไปประกวดด้วยซึ่งถือว่าเปิดตัวกับสนามใหญ่เลย(จริงๆอยากลองงานอื่นก่อน)

เช้าถึงวันประกวด บรรยากาศในงานเริ่มทำให้ผมสติแตก ภาพถ้วยรางวัลเรียงราย คนที่มาในงาน ไก่ตัวอื่นๆที่เจ้าของต่างเตรียมเนื้อเตรียมตัวเพื่อจะลงทะเบียน บอกตรงๆเช้านั้นเมื่อตอนไปถึงผมเห็นไก่นกแดงที่จะลงแข่งในถ้วยไก่แดงตัวอื่นๆแล้วผมถอดใจแล้ว เพราะตัวอื่นๆสภาพเนียบมากสวยจริงๆที่สำคัญหางยาวกว่าไก่ผมเป็นคืบ หลังจากที่เอาเจ้า"เพลิงทอง"ใส่สุ่มและเดินมึนส์อยู่นานมากก็เอาเจ้า"เพลิงทอง"ไปลงทะเบียนไก่นกแดงรุ่นนน.ไม่เกิน3.5กก. แล้วก็เอามาใส่สุ่มเรียงแถวตามหมายเลยของประเภทเดียวกัน หลังจากไก่ในรุ่นเดียวกันเข้าที่กันหมดแล้วผมเดินดูเดินประเมินแล้วกำลังใจเริ่มดีขึ้นหน่อยเจ้า"เพลิงทอง"แม้เสียเปรียบเรื่องหางกับนน.แต่ได้เปรียบเรื่องสีที่เสมอกว่าตัวอื่น แต่รุ่นนี้ทั้งไก่พี่ AMATA และไก่ประธานมิตรน่ากลัวทั้งคู่ ส่วนพ่อ"เจ้าคุณเพลิง"ยังอยู่ในกล่องผมยังไม่เอาออกมาเนื่องจากยังช๊อคกับหางไก่พี่ขิงอยุธยาที่ลงรุ่นเดียวกันอยู่ (ไก่เราหมกขาวด้วยแล้วหางสั้นกว่าด้วย) จนเมื่อใกล้จะหมดเวลาลงทะเบียนเจ้า"คุณเพลิง"ถึงได้ถูกอุ้มไปรับหมายเลขเป็นตัวสุดท้าย เข้ามาอยู่สุ่มท้ายสุดของแถว "ไก่แดงรุ่นนน.เกิน 3.5 กก." 

กรรมการเริ่มตัดสินไล่มาทีละประเภทเจ้าของไก่แต่ละตัวถูกกันออกด้านนอก 

จนมาถึงการตัดสินไก่แดงรุ่นเล็ก ตอนนี้ใจผมเต้นยังกะวิ่งมาซัก 10 กิโล

เจ้าตัวกลางภาพไก่นกแดงชื่อ"ดับเพลิง"ของพี่ AMATA เจ้า"เพลิงทอง"ยืนหัวสุ่มอยู่ด้านใน ให้กรรมการให้คะแนน

ไก่นกกดของประธานมิตร

จนเมื่อกรรมการให้คะแนนเสร็จทุกตัว เดินกลับมาล้อมวงแล้วเอาเจ้า"เพลิงทอง"ยืนอีกครั้ง เห็นจากสีหน้ากรรมการผมเริ่มยิ้มออก และโบว์สีฟ้าที่เขียนว่า "ชนะเลิศ" ก็ถูกวางที่สุ่มของ "เพลิงทอง"

ทีนี้ผมยิ้มไม่หยุดแล้วดีใจมากๆลูกเพาะนกแดง 9 เดือนชนะถ้วยงานแรกที่ออกได้ เพื่อนๆและคุณแม่ผมต่างเข้ามาแสดงความยินดี ในหัวผมเริ่มคิดแล้วว่าถ้า "คุณเพลิง" ไม่ชนะเลิศในรุ่นใหญ่ ถ้าตัดเรื่องน้ำหนัก "เพลิงทอง" อาจมีหวังถ้วยพระราชทานฯ

จนกรรมการเริ่มตัดสินไก่นกแดงรุ่นใหญ่ 

ระหว่างให้คะแนนผมยังดีใจจากไก่นกแดงรุ่นเล็กไม่หาย กะว่าเจ้า "คุณเพลิง" ได้ที่ 2 ก็ดีใจแล้ว ผมเดินออกไปหาน้ำกินอีกด้านหนึ่งของสนามแล้วก็ได้ยินเสียง เฮ!ของเพื่อนที่ยืนดูกรรมการให้คะแนนไก่นกแดงรุ่นใหญ่อยู่ ผมหันกลับไปดูโบว์สีฟ้าถูกวางเหนือกรงของเจ้า "คุณเพลิง" รีบเดินกลับไปตรงนั้น ผมอึ้งไปหมด ดีใจ งง เริ่มแน่นๆหน้าอก เพื่อนเข้ามาจับมือแสดงความดีใจ และประโยคแรกที่ได้ยินจากน้องต้นซุ้มหัวเมืองเหนือคือ "ยินดีด้วยกับถ้วยพระราชทานนกแดง" ผมหูอื้อเลยถึงตอนนี้ 55555+ มันดีใจมากและผลที่ออกมามันเกินที่หวังเอาไว้มาก ที่ไก่นกแดงของผมชนะเลิศได้ทั้งสองรุ่น และแน่นอนแล้วว่าตัวใดตัวหนึ่งระหว่างพ่อกับลูกจะต้องชนะเลิศยอดเยี่ยมถ้วยพระราชทานฯไก่นกแดง 

พอตั้งสติได้ก็รีบโทรไปบอกภรรยาที่กรุงเทพฯ เล่าผลการประกวดแล้วให้ขึ้นเครื่องตามมางานรับถ้วยพรุ่งนี้ เพราะผมก็ไม่รู้ว่าชีวิตนี้ผมจะได้มีโอกาสได้รับถ้วยพระราชทานฯอีกหรือไม่(แต่สุดท้ายไม่สามารถตามมาได้เนื่องจากไฟลท์เครื่องบินเต็ม)

หลังจากกรรมการตัดสินครบทุกประเภทแล้วไก่ที่ชนะเลิศในแต่ละรุ่นถูกแยกออกมาครอบสุ่มเรียงกัน

พ่อได้ยืนข้างลูกและต่างก็มีโบว์สีฟ้าติดอยู่ที่สุ่มของตัวเอง ผมยิ้มไม่หุบมาเป็นชม.แล้ว จนเมื่อถึงช่วงเย็นตัดสินหาไก่ยอดเยี่ยมในแต่ละสายพันธุ์ รุ่นใหญ่เจอรุ่นเล็ก ให้กรรมการตัดสิน

ภาพนี้ผมเคยฝันไว้หลังจากตอนที่ "คุณเพลิง" ชนะเลิศที่อุดรว่าอยากกลับไปที่นั้นพร้อมลูกเจ้าคูณเพลิงซักตัวและอยากเห็นภาพ พ่อยืนหัวสุ่มวัดกันกับลูกแบบนี้ ซึ่งผมไม่เคยคิดอยู่ในหัวเลยว่าภาพนี้จะเกิดขึ้นในงานนี้ ในเวลานั้นเจ้า "คุณเพลิง" ยืนได้ดีปีกยก หน้าเชิด นิ่งมาก ผิดกับเจ้า "เพลิงทอง" ซึ่งเริ่มอ่อนแรงจากความร้อนของอากาศที่ระอุมากทั้งวัน ทำให้ยืนหัวสุ่มไม่ค่อยดี คอเริ่มหดกรรมาการจึงตัดสินให้พ่อชนะไป

หลังจากนั้นก็เป็นพิธีรับถ้วยช่วงรอเอาไก่เข้ารับรางวัล

เพลิงทอง กับถ้วยชนะเลิศไก่นกแดงรุ่นเล็ก

ต่อมาถ้วยนกแดงรุ่นใหญ่

ต่อมาก็ถ้วยยอดเยี่ยม และรองยอดเยี่ยมไก่นกแดง

ตัวแรกคุณเพลิง

ตามด้วย "เพลิงทอง" ให้น้องต้น ซุ้มหัวเมืองเหนือช่วยรับด้วย น้องเขาเป็นต้นเหล่าของเจ้า "คุณเพลิง" แล้วก็ช่วยเป็นพี่เลี้ยงในสนามให้ผมมาสองสนามแล้วด้วยครับ 

พ่อลูกยืนคู่กันกับตำแหน่ง Grand Champion ถ้วยพระราชทานสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช ฯ และ รอง Grand Champion 

สรุปวันนั้นคือ ไก่นกแดง 2 ตัว ได้ 4 ถ้วยครับ

1.รางวัลชนะเลิศไก่นกแดงรุ่นไม่เกิน 3.5 กก.

2.รางวัลชนะเลิศไก่นกแดงรุ่นน้ำหนักมากกว่า 3.5 กก.

3.รองชนะเลิศ Grand Champion ไก่นกแดง

4.ชนะเลิศ Grand Champion ถ้วยพระราชทานฯ

ทำให้ผมต้องอยู่ค้างที่พิษณุโลกต่ออีกหนึ่งคืน แล้วก็ต้องรีบหาเสื้อผ้าเตรียมสำหรับพิธีรับถ้วยพระราชทานฯในวันรุ่งขึ้นด้วย พิธีมอบรางวัลทำได้ยิ่งใหญ่อลังกาลมากครับ

ในภาพคือพี่ชายและคุณแม่ที่ตามไปเชียร์ 2 สนามแล้วครับ

ถ่ายคุ่กับพี่ AMATA วันนั้นรับสองถ้วยพระราชทานฯ ไก่ดอกหมากและประดู่ครับ

สำหรับผม ผลงานของสองพ่อลูกสำหรับสนามนี้เป็นสิ่งที่ผมถือว่าผมได้บรรลุเป้าหมายแล้ว และหวังว่าการเข้าร่วมประกวดในครั้งนี้จะทำให้คนหันมาสนใจไก่นกแดงกันมากขึ้น มีคนอยากเพาะไก่นกแดงกันมากขึ้น ผมจะพยามผลิตไก่นกแดงสวยๆเพื่อจะเอาออกตามสนามประกวดให้คนทั่วไปได้เห็น ได้รู้จักไก่นกแดงกันมากขึ้น 

เป้าหมายต่อไปคือพัฒนาไก่นกแดงให้มีสวยงามมากยิ่งขึ้นกว่านี้ ให้สามารถลงประกวดสู้ได้กับทุกสายพันธุ์เหมือนไก่เขียวที่ชนะถ้วยคละสีบ่อยๆ เป้าหมายนี้คงต้องใช้เวลาและความมุ่งมั่นมากกว่าเดิมและผมก็ไม่รู้ว่าผมจะพัฒนาไก่นกแดงไปได้อีกแค่ไหน ยังไงก็ขอทำเต็มกำลังครับ ส่วนผลออกมาจะได้แค่ไหนนั้นจะเอามาให้ได้ชมกันครับ ทิ้งท้ายด้วยรูปต่างๆของสองพ่อลูกละกันครับ